Absorpcja wody przez beton jest na ogół niska w porównaniu do innych porowatych materiałów budowlanych, takich jak cegły czy drewno. Jednakże zdolność absorpcji może się różnić w zależności od kilku czynników, w tym projektu mieszanki betonowej, warunków utwardzania i porowatości.

1. Projekt mieszanki betonowej:

Na nasiąkliwość betonu wpływa przede wszystkim stosunek wody do cementu (w/c). Wyższy stosunek w/c generalnie skutkuje wyższą porowatością, a tym samym zwiększoną absorpcją. I odwrotnie, niższy stosunek w/c prowadzi do gęstszego betonu o zmniejszonej absorpcji.

2. Warunki utwardzania:

Właściwa pielęgnacja pozwala betonowi zyskać wytrzymałość i rozwinąć swoje naturalne właściwości. Odpowiednie utwardzanie pozwala na zmniejszenie porów kapilarnych i poprawia ogólną trwałość betonu, w tym jego odporność na nasiąkanie wodą.

3. Porowatość:

Porowatość betonu odgrywa kluczową rolę w określaniu jego zdolności absorpcyjnej. Porowatość odnosi się do objętości pustek w strukturze betonu. Wyższa porowatość skutkuje większą liczbą wzajemnie połączonych porów, dzięki czemu woda łatwiej wnika i jest wchłaniana.

4. Rodzaj kruszyw:

Rodzaj i konsystencja kruszywa użytego w mieszance betonowej mogą mieć wpływ na wchłanianie. Kruszywa o dużej porowatości lub chropowatej powierzchni mogą przyczyniać się do zwiększonej absorpcji wody.

5. Wytrzymałość na ściskanie:

Beton o wyższej wytrzymałości na ściskanie charakteryzuje się na ogół mniejszą nasiąkliwością. Dzieje się tak dlatego, że gęstszy i mocniejszy beton ma mniej porów i pustek, które absorbują wodę.

Ogólnie rzecz biorąc, nasiąkliwość betonu jest stosunkowo niska i waha się od 3% do 8% wagowo w przypadku dobrze zaprojektowanego i odpowiednio utwardzonego betonu. Jednakże przy ocenie właściwości absorpcji wody przez beton dla konkretnego zastosowania należy wziąć pod uwagę konkretny projekt mieszanki betonowej i warunki.